ផែនការសុវត្ថិភាព និងបទបញ្ជាការពារ

ពេលគាត់ចាប់វាយខ្ញុំនៅចំពោះមុខកូនៗ ខ្ញុំពិតជាភ័យខ្លាចខ្លាំងណាស់។ កូនច្បងរបស់យើងស្ទើរតែត្រូវបានវាយដោយសារគាត់ព្យាយាមការពារខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនចង់ទូរសព្ទទៅប៉ូលិសទេ ខ្ញុំខ្លាចពេកថាគេនឹងសុំពិនិត្យឯកសាររបស់ខ្ញុំ។ ទីបំផុតខ្ញុំបានទាក់ទងសមាគមគាំទ្រជនរងគ្រោះ។ នាងបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីដីកាការពារ និងជំនួយផ្នែកច្បាប់ ហើយជួយខ្ញុំបំពេញទម្រង់បែបបទរបស់ខ្ញុំ។ មួយសប្តាហ៍ក្រោយមក ប្តីរបស់ខ្ញុំត្រូវបានបណ្តេញចេញពីផ្ទះល្វែងរបស់យើង ហើយគាត់មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចូលមកជិតខ្ញុំទេ។ ពេលនេះខ្ញុំត្រូវបង់ថ្លៃជួលដោយខ្លួនឯង ខ្ញុំខំរកការងារដោយមានជំនួយពីសមាគមដដែល។

ខ្ញុំគិតថាយើងគ្រាន់តែឆ្លងកាត់រយៈពេលនៃការលំបាកក្នុងអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ខ្ញុំបានទាក់ទងជនរងគ្រោះជាមួយនឹងស្ត្រីដែលត្រូវគេវាយដំ។ វាត្រូវការពេលវេលាសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីយល់ជាចុងក្រោយថាខ្ញុំក៏ជាជនរងគ្រោះដោយសារមានការកើតឡើងនៃអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារផងដែរ។ ទោះបីជាបែបនេះក៏ដោយ ខ្ញុំមិនមានភាពក្លាហានក្នុងការចាកចេញនោះទេ។ ដំបូងខ្ញុំមើលច្រើននៅលើអ៊ីនធឺណិត ហើយខ្ញុំបានដឹងថាការបែកគ្នាគឺជាពេលវេលាដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត។ ខ្ញុំបានរៀបចំអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដោយមានជំនួយពីសមាគម ដើម្បីធានាទៅលើសុវត្ថិភាពរបស់ខ្ញុំ និងកូនរបស់ខ្ញុំ។

ការវាយតប់គ្នាបានកើនឡើងមួយរយៈមកហើយ។ បើខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលធ្វើឲ្យគាត់ខឹង គាត់នឹងស្រែកគំរាមដាក់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់មកគាត់បានធ្វើការសុំទោស។ ខ្ញុំគិតថាវាជារឿងធម្មតាក្នុងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងទំនាក់ទំនងស្នេហា។ ថ្ងៃដែលខ្ញុំសម្រេចចិត្តចាកចេញពីគាត់ គាត់ផ្ទុះកំហឹងយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំបានចាក់សោខ្លួនឯងក្នុងបន្ទប់មួយ ហើយទូរសព្ទទៅប៉ូលិស។ បើប៉ូលិសមិនមក ខ្ញុំមិនដឹងថាគាត់ខឹងដល់ពេលណាទេ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានជួយខ្ញុំក្នុងការដាក់ពាក្យបណ្តឹង និងស្វែងរកកន្លែងស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្ន ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងរៀបចំ។